De Arabische Lente begon in Tunesië. Een jonge man stak zichzelf in brand uit protest tegen zijn ontbrekende toekomstperspectief. Als gevolg gingen duizenden betogers de straat op om te protesteren tegen de economische ongelijkheid en gebrek aan vrijheid. En met resultaat, want een aantal weken later trad de president Ben Ali af. Het succes van de opstand in Tunesië gaf hoop aan andere ontevreden inwoners in Arabische landen. Egypte, Libië, Jemen, Bahrein, Syrië, Marokko en Saoedi-Arabië zijn het podium geworden van grote mensenmassa’s die demonstreren tegen hun regime.
Veel jonge mensen
Hoewel de Arabische landen sterk verschiilen wat betreft economie, geloof en geschiedenis, hebben ze ook een ding gemeen. Geen enkele andere regio ter wereld huisvest zoveel jonge mensen. De bevolkingsgroei van de Arabische landen behoort tot de hoogste ter wereld. Probleem voor velen is echter dat het toekomstperspectief ontbreekt. De werkloosheid is hoog en de vooruitzichten op een baan zijn zeer klein.
Oude rijke elites
Timo Behr en Mika Aaltola van het Finse Instituut van Internationale Betrekkingen (FIIA) deden onderzoek naar de oorzaken en verwachtingen van de Arabische opstanden. In hun rapport The Arab Uprising beschrijven ze een grote ontevredenheid bij het volk over gebrek aan politieke verantwoording van de regimes. Ook zouden de regimes vaak bestaan uit lang zittende en oude rijke elites die geen goede afspiegeling vormen van de voornamelijk jonge samenleving. De jongeren voelen zich in de steek gelaten en niet gerepresenteerd door de vaak corrupte machthebbers.
Solidariteit door media
Het overspringen van de protesten van land op land zijn volgens de auteurs te verklaren uit een verbintenis tussen de jongeren op emotionele basis. De gevoelens van ontevredenheid werden in grote mate naar elkaar overgebracht via de media, ook wel het ‘CNN effect’ genoemd. Satellieten, mobiele telefoons, het internet en de sociale media zijn afgelopen maanden ingezet om de regimes te ondermijnen en nieuwe verbonden te sluiten. In Egypte hebben de autoriteiten met alle macht geprobeerd nieuwszenders zoals Al Jazeera als ‘gevaarlijk’ af te schilderen. Ook is het internet meerdere malen platgegooid. Het Tahrirplein in Cairo stond vol met vele enthousiaste demonstranten, die zich lieten inspireren door hun eigen beelden op televisieschermen, verspreid over het plein. Ze wisten dat hun stem werd gehoord. De oude regimes verloren hun aanzien, terwijl jongeren uit verschillende landen zich identificeerden met elkaar en de straat op gingen om voor zichzelf en elkaar op te komen.
Transformatie
Volgens Behr en Aaltola maakt het Midden-Oosten een diepe transformatie mee, maar zal de uitkomst per land verschillen. Algerije en Syrië zijn landen waar het leger sterk verweven is met de regering. Het zal veel bloedvergieten kosten wil het volk die regimes omverwerpen. Regimes met een sterke traditie in kroonopvolging zitten sterker in het zadel dan leiders die hun positie moeilijker kunnen uitleggen, zoals Mubarak.
Machtsverschuiving
Voor het Westen betekent de Arabische Lente waarschijnlijk een minder dikke vinger in de pap. Behr en Aaltola verwachten dat het Arabisch nationalisme aan terrein zal winnen, gezien de sterke nationalistische gevoelens van de demonstranten. Het is nog maar de vraag of de Islamitische partijen veel politieke invloed krijgen, maar ze zullen in ieder geval een grotere rol gaan spelen.
Ook voorzien de auteurs de opkomst van een eventuele ‘Arabische Koude Oorlog’. Saoedi-Arabië heeft bijvoorbeeld al troepen in Bahrein gestationeerd om het regime te steunen tegen opstandelingen. Mogelijk ontstaat er een tweedeling tussen postrevolutionaire staten en de conservatieve koninkrijken van de Golf. De mythe dat het Westen politieke trends poneert op de niet-westerse wereld is in ieder geval verdwenen. In China ligt de Jasmijn Revolutie op de loer en steeds meer vraagtekens worden gezet bij de populaire westerse democratie. Wie weet strekt de Arabische revolutie zich uit tot ver buiten de grenzen van het Midden-Oosten.
ICT 4 Cultures 
Politieke islam en kafirs doctrine.
Grote groepen van Turken, Marokkanen en Somaliërs noemen Nederlanders “kafir” . Een moslim is ten strengste verboden om religieuze interactie met een “kafir” hebben, behalve pogingen tot bekering. Volgens de ideologie van de politieke islam, wordt onderscheid gemaakt tussen een moslim en een niet-moslim: de “kafir” die dit stempel krijgt opgedrukt is een Nederlander. Het concept “kafir” heeft dus betrekking op een niet-moslims. Hoe achterlijker deze massa hoe groter de toewijding en het bijhorend fanatisme. Vandaag staan ze ten schande omwille van de agressie tegen de dieren in naam van de slachtfeest! Diep triest wat er deze dagen met al die miljoenen dieren gebeurd! Barbaarse massahysterie onder de naam van “offerfeest” en hun achterlijke miljoenen criminelen dienen zich te schamen voor al dit dierenleed!
Het is verrassend hoe veel van in Nederland wonende Moslims, Nederlanders als hun ware vijand noemen. Tijdens offerfeest wordt in veel moskeen over de “kafir’s” gesproken, verbod op de rituele slachting van dieren wordt als argument gebruikt om nog meer Moslims te organiseren. Imams noemen Nederlanders “kafir”. De politieke islam heerst nu ook in Nederland. Ze noemen de Nederlanders hun directe vijanden, Moslims discrimineren openlijk. islamitische wangedrag wordt door de blinde politicus als een soort godsdienstuiting verklaard. van CDA, PVDA, D66 en GL mogen ze voor altijd discrimineren! “….kijk naar je omgeving, er zijn enkele homo’s en bejaarden achtergebleven, moeten we ons met deze mensen integreren?”, zegt Imam A. Karim. Deze imam weet heel goed dat er veel Nederlandse politicus achter hem staan…Blijkbaar zit de vijand niet in de woestijnen, deze jihadisten streven ernaar de Europese samenlevingen zo snel mogelijk te ontwrichten. Ongeveer 80% van de activiteiten is gewijd aan de zeer vijandelijke “kafir” en die staat in alle moskeen centraal. De militante islamitische groepen die zich als gematigd manifesteren, vinden steeds meer steun onder de Moslim migranten. Door deze doctrinaire verbreiding zijn er grote spanningen, het opkomend Islamisering in Nederlandse steden, de explosieve opmars van de krachten achter vijfde colonne van 2 miljoen Moslims wordt zeker het verval van de maatschappij.
Politiek Islam is in veel Arabische landen sterker geworden. Libië, Tunesië en Egypte krijgen nog ergere islamitische regimes. kern van hele islamitische dictatuur blijft intact.Middels migratie van de geïndoctrineerde moslims is nog niet gestopt. Naast de Turken en Marokkanen stromen ook brutale Somaliërs, Bulgaarse Moslims binnen. Hierdoor het aantal islamitische “gebedsruimtes” en moskeeën groeit nog steeds. Ook zijn gebedsruimtes binnen Nederlandse Universiteiten afgedwongen, evenals gescheiden loketten, taallessen en inburgeringcursussen etc. Er zijn veel Islamitische scholen bijgekomen. Vanaf het begin hebben de moslims veel volkeren overvallen, gekoloniseerd en waar mogelijk geïslamiseerd en hun productiviteit in de vorm van belastingen uitgebuit.
Islam bewijst constant geen godsdienst te zijn maar een onredelijke, onvrije, enge, strenge ideologie, waaruit ontsnappen levensgevaarlijk is. Als we naar alle moslimlanden kijken zien we, vervolging, discriminatie, eenzame opsluiting, moord, verbanning en noem maar op. Bijna alle Arabische landen zitten continue in oorlog met de buurlanden. Turkije zegt openlijk dat alle buren vijanden zijn.
Een moslimvrouw die de hoofddoek draagt, draagt de vlag van de islam. De helft van de bevolking zit gesluierd thuis, de andere helft is 5 maal daags bezig een ernstige hernia op te lopen. Het is de hoofddoek die de maat aangeeft voor het verschil tussen de islam en het westen. De moslimvrouw zegt openlijk dat de westerse beschaving onaanvaardbaar voor haar is, dat ze een ziekte is, een pest voor de mensheid, en dat alleen de islam de mens waardigheid kan geven. Het gevaarlijkste van de Islam is dat als die ideologie de overhand krijgt, alle vooruitgang stopt. Het is tijd om ons heel erg goed voor te bereiden op het allerergste.
De vrijheid als kern van de Europese verlichting bestaat niet in de islam. Europa heeft in een moeizame strijd afscheid genomen van het idee van de almachtigheid van een religie. De niet-moslim is volgens de islam een onvolmaakt mens, kritiek op moslims is verboden en het verlaten van de islam wordt met de dood bestraft. En deze religie hebben we de kans gegeven zich binnen 30 jaar definitief in Europa te vestigen…De strijd tussen het Westen en de Islam is namelijk al heel oud en laait met tussenpozen telkens weer op. Deze strijd vergt bovendien echte offers en leidt tot veel leed, zeker ook aan Westerse kant.
Wanneer er meer moslims zijn, dan niet moslims transformeert een democratie in een theocratie. Islam is de grootste bedreiging voor vrije landen…Deze bezadigde, oude heren vergeten, dat deze Moslims die ze nog steeds binnenhalen een nucleaire wapens worden, ook onder hun voeten. De eeuwenoude indoctrinatie van mensen in de islam zit in hun DNA. Generatie op generatie is geleerd dat islam hun identiteit is. Hun binding met familie, stam en hun verleden. Dat is nog eens iets anders dan fascisme en communisme. Oude garde die zich elite noemt maakt een fatale denkfout door te denken dat islam uiteindelijk zal wegsmelten.
Europese politici hebben bewust de ogen gesloten. Het is juist de islamitische wereld en met name de Turks Islamitische AKP en Arabische Broederschap die het westen niet alleen als een bedreiging ziet, maar juist als een potentiële vijand, waarin maar één antwoord mogelijk: demografische explosie moslims via de baarmoeder, prediking en oproepen tot invoeren van Turkse Arabische cultuur.
Hoe lang mogen Saoedi-Arabië, Turkije, Pakistan, Marokko en Somalië openlijk de moslims in Europa aansturen?
Dictatoriale moslimlanden hebben door hun oliedollars decennia lang de politiek georganiseerde islam in Europa met veel geld verzorgd, vooral de Moslimbroederschap en AKP componenten Fetullah, rabita, diyanet en Milli Gorus profiteerden daarvan. De directe inmenging van Turkije en Marokko in de lotgevallen van de moslims echter is voor de toekomst nog veel gevaarlijker.
Nederland heeft het recht zijn eigen cultuur te behouden en dient zich niet gedienstig neer te leggen bij middeleeuwse opvattingen die het westen eeuwen terug al heeft overwonnen. Evolutie is vooruitgang dan zet je de klok geen eeuwen terug door lieden te volgen die een verschrikkelijk “systeem” van onderdrukking/onderwerping aanhangen.