Guido’s Timeline

This gallery contains 9 photos.

Hackaton Code Camping

Overheidsdata uit logge systemen trekken en op een dienblaadje aanreiken aan het grote publiek. Hackers en instellingen gingen zaterdag aan de slag in Overhoeks.

“Die data is niet van de overheid, maar van iedereen,” zegt Alper Çuğun van medeorganisator Hack de Overheid, een collectief dat in dit soort operaties is gespecialiseerd. “De gewone mensen hebben geen idee hoe ze erbij kunnen.” Hij stapt over de dikke glasvezelkabels heen die de vloer sieren van het leegstaande Overhoeksgebouw aan het IJ. In opdracht van drie ministeries en in samenwerking met de Waag Society is het voormalige Shell-gebouw voor één dag omgetoverd tot hackersbolwerk ‘Code Camping’. Faciliteiten heeft het gebouw niet, dus die zijn geimproviseerd. De internetkabels zijn doorgetrokken vanuit het gebouw aan de overkant, een aggregaat levert elektriciteit en mobiele Dixie toiletten voorzien in sanitair.

Advertisement

Maak alle ict-beveiliging openbaar

(verschenen in NRC, zaterdag 8 oktober, 2011 in Opinie & Debat pagina 10)

Door Guido van Diepen en Ad Lagendijk

Het fiasco met DigiNotar, waarbij voor de zoveelste keer burgers het slachtoffer zijn van internetcriminelen, is geen incident. De ict-blunders bij de overheid volgen elkaar op. De projecten zijn grootschalig, duur en roepen veel ergernis op. Het C2000-communicatiesysteem voor politie, brandweer en ambulancepersoneel, dat in noodsituaties regelmatig tekortschiet, zoals bij de ongeregeldheden op het strand van Hoek van Holland, is een flop. De digitalisering van de WAO-administratie, het afgeblazen elektronisch patiëntendossier, DigiD-fraude, ict-mislukkingen bij de gemeente Amsterdam en gelekte overheidsnota’s zijn andere voorbeelden uit de afgelopen jaren.

De oplossing die in alle media en door politici wordt voorgedragen, is om meer ict-experts bij de overheid aan te stellen. Deze oproep doet echter vreemd aan in een tijd waarin de overheid zich terugtrekt en de burgers geacht worden problemen zelf op te lossen. In plaats van blikken dure experts open te trekken, komen wij met een andere – uiteindelijk veel goedkopere – aanpak, geheel in stijl van de slogan ‘De overheid, dat zijn wij’. Wij pleiten voor een cultuuromslag: maak ict onderdeel van de cultuur. De maatschappij is gebaat bij meer ict-kennis bij de doorsneeburger.

Resomeren: duurzaam de dood in

Als het aan uitvaartbedrijf Yarden ligt, hebben Nederlanders er volgend jaar een nieuwe uitvaartmethode bij: resomeren. Dit proces van alkalische hydrolyse lost het lichaam op, het ‘verwatert’ of ‘verzeept’ in een basische vloeistof.

Volgens onderzoekers van TNO, die de duurzaamheid van diverse uitvaartmethoden onderzochten, is resomeren milieuvriendelijker dan het klassieke begraven of cremeren.

“We kregen steeds meer klanten die vroegen hoe ze hun uitvaart duurzamer konden maken,” zegt Gijs Pelser van Yarden. “We zien dat steeds meer mensen kiezen voor een duurzamere kist van biologisch afbreekbaar materiaal, of een lijkwade van natuurlijke stoffen. Ook de grote stoet auto’s wordt vaker ingeruild voor één uitvaartbus.”

Hackingcompetitie in Amsterdam

De gordijnen zijn dicht. Als de muziek even stilvalt, blijft het gezoem van de tientallen laptops over. Tientallen jongens zitten geconcentreerd achter hun beeldscherm. Zonder hun blik van het scherm af te wenden, bewegen ze hun vingers in rap tempo op de toetsenborden. Eentjes en nulletjes bewegen over de beeldschermen.

De hackingwedstrijd aan de Vrije Universiteit Amsterdam is in volle gang. De tientallen hackers, veelal jongens, casual gekleed, sommige met pet op, zitten in groepjes van vijf tot tien man rond tafels die staan volgebouwd met laptops, adapters en bedrading. “Dit is het neusje van de zalm,” zegt Herbert Bos, universitair docent en organisator van het evenement. “De beste teams uit onder andere Rusland, China, Amerika, Duitsland en Italië strijden tegen elkaar.” Hij wijst naar de muur waarop de tussenstanden van de teams worden geprojecteerd. Duitsland staat bovenaan.

Evgeny Morozov: Revolutie in de wereld niet door internet

Door Guido van Diepen en Martin Werkman

Twitter en Facebook gaan de wereld niet redden. Repressieve regimes zijn volgens webcriticus Evgeny Morozov veel slimmer dan wij denken.

‘Het onbegrensd en wereldwijd promoten van internetvrijheid is naïef en hypocriet.” Dat zegt Evgeny Morozov (27) in zijn boek The net delusion, dat begin dit jaar is verschenen. Hij schetst een nogal deprimerend beeld van de werkelijke rol die internet speelt bij de bevordering van wereldwijde democratie en vrijheid. Volgens Morozov is het beeld dat westerse overheden hiervan hebben te positief. Dát internet voor een revolutiegolf in de wereld zal zorgen, is volgens hem onjuist. Sinds het verschijnen van zijn boek is er een hoop gebeurd in de wereld. In Egypte en Tunesië vonden revoluties plaats waarbij internet en sociale media een fundamentele rol lijken te hebben gespeeld. Zat Morozov er dan toch naast zat met zijn visie?

Censuur om de Fukushima kernramp

De kernramp die is ontstaan door de tsunami op 11 maart in Japan duurt voort, terwijl verschillende bronnen elkaar tegenspreken over de impact van de grootste kernramp sinds Tsjernobyl. De Japanse overheid wordt verweten de kernramp tot op zekere hoogte te censureren. Op Wikileaks zijn documenten verschenen waarin de Japanse official Tara Kono verklaart dat de Japanse autoriteiten verantwoordelijk zijn voor het ,,in de doofpot stoppen van nucleaire ongelukken en het verdoezelen van de echte kosten en problemen van de nucleaire industrïe.”

In de media wordt op verschillende manieren omgegaan met de moeilijk te peilen ramp. Zo zijn in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk meerdere afleveringen van de comedyserie The Simpsons gecensureerd. De zenders zouden de beelden op dit moment ‘ongepast’ vinden.

Media verbinden de jongeren in de Arabische wereld

De Arabische Lente begon in Tunesië. Een jonge man stak zichzelf in brand uit protest tegen zijn ontbrekende toekomstperspectief. Als gevolg gingen duizenden betogers de straat op om te protesteren tegen de economische ongelijkheid en gebrek aan vrijheid. En met resultaat, want een aantal weken later trad de president Ben Ali af. Het succes van de opstand in Tunesië gaf hoop aan andere ontevreden inwoners in Arabische landen. Egypte, Libië, Jemen, Bahrein, Syrië, Marokko en Saoedi-Arabië zijn het podium geworden van grote mensenmassa’s die demonstreren tegen hun regime.

Veel jonge mensen
Hoewel de Arabische landen sterk verschiilen wat betreft economie, geloof en geschiedenis, hebben ze ook een ding gemeen.

Stammenstrijd in Libië

Leden van de invloedrijke Warfalla stam

Een burgeroorlog woedt in Libië. Kadhaffi en zijn aanhangers vechten tegen de rest, zo lijkt het. Maar wie is de rest? Welke groepen zijn deel van het conflict en wat zal hun rol zijn als Kadhaffi weg is?

Stammencultuur

In Libië maken tribale stammen de dienst uit. In andere Arabische landen waar ze wel voor een staatsvorm hebben gekozen zoals Marokko, Algerije en Tunesië is de stammencultuur verzwakt. Antropoloog Corien Hoek geeft een beschrijving van de tribale stammen. ,,Ze bestaan niet uit wilde krijgsheren die vijandig tegenover elkaar staan. Je kunt ze beter zien als uitgebreide families of vergelijken met Nederland als staat in de EU. De stammen zijn mini-democratieën, waarin men door ‘polderen’ tot oplossingen komt voor problemen of onenigheid.

‘De mensen willen vooruit, niet achteruit. Ook de moslims.’

,,In Syrië leven we in een strikte cultuur van opvolging. Dat is hetzelfde als leven in een gevangenis,’’ vertelt de acteur en filmmaker Rosh Abdelfatah uit Syrië. En hij kan het weten. Hij belandde in de gevangenis naar aanleiding van een toneelstuk over stateloze Koerden in Syrië. ,,Kritiek op het systeem wordt meteen afgestraft. Op school wordt dit er letterlijk ingeramd. Alle leerlingen op de basisschool krijgen klappen.’’ Op een groot scherm laat hij een filmpje zien van een jongetje van acht, dat met een stok geslagen wordt door zijn leraar. ,,Dit is Syrië!’’ roept hij.

Abdelfatah is een van de sprekers op de maandelijkse discussieavond Cineblend met het thema ‘Film, sociale media en de omwentelingen in het Midden-Oosten’. Het zaaltje in het Soeterijn Café te Amsterdam is afgeladen met een voornamelijk Nederlands publiek.

iPad 2 voordelen en nadelen

Gadget-freaks knijpen in hun handjes. De veelbelovende iPad 2 is te koop in Nederland. De verwachtingen zijn hoog. Op internet circuleren filmpjes van kopers die niet alleen voordelen, maar ook nadelen belichten.

Zo hebben meerdere kopers al last van ‘backlight bleeding’, licht dat doorsijpelt aan de zijkanten van het scherm.

Vorm

De nieuwe iPad is met zijn 8,8 mm een derde dunner dan zijn voorganger. Hij is ook een kleine honderd gram lichter dan zijn voorganger. Het beeldscherm en de beeldresolutie zijn hetzelfde gebleven (1024 x 768) en ook de beeldverhouding (4:3) is gelijk gebleven. De iPad 2 is zowel in zwart als in wit te verkrijgen. Het apparaat is gemakkelijk aan een (HD-) televisie aan te sluiten.

Een futuristische magnetische hoes is bijleverbaar, die aan het beeldscherm kleeft en de machine door middel van een sensor automatisch in de slaapstand zet. De hoes is aan de binnenkant voorzien van een speciale stof om het scherm schoon te houden en is oprolbaar, zodat hij als standaard fungeert om de iPad op te zetten.

‘Businessmodel Apple is fout’

‘Het businessmodel van Apple is fout.’ zegt mediadeskundige Geert Lovink. Het snel groeiende elektronicabedrijf vraagt commissie voor gebruik van het product bovenop de aanschafprijs. Dat wijkt af van het aloude idee van de computer als universeel en open medium. Een interview met Geert Lovink over Apple en zijn alternatieven.

 Apple bestaat al meer dan 30 jaar. Hoe kenmerkt Apple zich?

Apple is een nichebedrijf gebleven. Het marktaandeel ten opzichte van Microsoft is altijd zeer bescheiden geweest. Apple maakt specifieke producten gericht op multimedia met een hoog coolness-gehalte. Deze multimedia specialisatie is al ruim twintig jaar het stokpaardje van Apple. Apple maakt gebruik van gesloten systemen die ze exclusiviteit geven en vragen een hoge prijs voor het product, ofwel in hun woorden, voor de Apple-ervaring.

The West is the Best

Ugandan youth is divers, but they share one interest: the desire to go to the West. When I did my research on Internet usage in Internet cafés in Kampala I noticed that one of the main activities is seeking and creating opportunities to go to the West. Applying for scholarships, looking for sponsors and collecting pen pals are integrated into the daily activities of the online youth. Local websites show ads of scholarships or greencard applications and there are posters spread throughout the streets saying: ‘looking for pen pal or American sponsor? Call this number!’

Fact is that much of these ads are made by so called conmen. The youngsters, desperate to live their dream in the US or Europe, are so eager that they are willing to spend all their money on such ‘chances’.

Sending an email in Uganda

One can only understand the meaning of the connectivity divide through experiencing it. Nothing as annoying as just simply waiting for something in order to find out that you have been waiting for nothing. But last week I was lucky. I tried to send an email in a hot and steamy Internet cafe in Kampala. This was a new experience for me. After first having tried my hotmail-account, which simply didn’t work, I gave my student-mail a shot. Minutes went by, but again without success. I got frustrated. The heat didn’t help. As a last resort I tried gmail.. and after another 10 minutes of trying and crying my email finally got sent. That was my first and last email that day.

Inside an Ugandan Internet cafe

John, the Internet cafe manager, explains me that the VSAT connection is not stable; one moment it is quick, the other moment it is very slow. They usually have a cache system which regulates certain traffic by blocking downloads that are bigger than for example 50 mb. The cache box had a problem, so the speed depends now on the amount of people and their activities. Sometimes he goes around the café to see who is doing large downloads and to tell them that it is not allowed.

He explains that their speed is also related to Europe. When Europe wakes up and start going online they immediately experience this in a decrease of speed.

University online

Colin, our contact person on the Makerere University of ICT, shows us enthusiastically around in the massive building. There are six floors, each filled with hundreds of modern pc’s. Most of them are not yet in use, because they are just installed, he explains. In two months all hardware will be ready to serve the new educational programs. There is an intranet connection under construction, so that multiple classes can learn from only one teacher.

There is a snake in my computer!

On friday april 17 I met with John, who had set up a few cybercafé’s and telecentres both in Uganda and Tanzania. He has a university degree in mechanical engineering, but as soon as he graduated he started focusing on computers. At this moment he forgot all about mechanics, but in the meanwhile he has developed serious computer skills.

There are some social scientists who argue that people with a practical occupation or handicraft have a huge advantage in computer skills. Fatima Mernissi for example points to a new generation of Internet users in rural parts of Morocco who have backgrounds as snake magiciens and carpet weavers.

A glimpse on Internet usage in Kampala

My first intention was to shine a light on the dark informal sphere of illegal economic activities conducted on the Internet. Scams, fraud, fake marriages and so on. My first encounter with a Ugandan blog taught me that the scams were typical Nigerian, not African. People in Uganda were warning each other for this foreign Nigerian fake mails. There went my first prejudice.

My first impressions on ICT in Kampala

On the plane from Cairo to Kampala I met a young Ugandan guy of 19 years old who just flew back from a tennis match in Egypt. He was a real cosmopolitan; he had traveled already all over the world for tennis matches, he studied as well in Uganda as in South Africa and he got a scholarship for next year to study in the USA. He told me laughing he might do some economic studies too, to help us in Europe with our crisis. He uses the laptop of his brother to surf on the Web for news and downloading music.
I asked him if could do an interview with him later on in Kampala and he gave me the phone number of his sister: ‘Ask for Duncan..’ He himself changed too often of simcard to be reachable.

Once in the country it is not only the humid air taking the attention of your senses. The country is filled with massive advertisement and billboards of telecom companies: ‘connect yourself’…

“There is no short-cut to development”

Marcia Luyten argues that the main problem of the failure of development in Uganda is in fact a mentality problem. On the one hand she claims that there is lack of an inner will to progress within the people: men are ‘busy’ drinking beer and women don’t get up early enough to make their children a breakfast. On the other hand they are all part of a system that doesn’t allow for efficient development: profit that is made is not properly invested, and education (in a corrupt society) just isn’t the requisite for a good job.

According to Luyten this is to a large degree due to the Dutch development policies.